MÜSİAD KIRSAL KALKINMA VE TARIMIN GELECEĞİ

122 SAYFA HAYVANCILIKTA YENI FIRSATLAR S on dönemlerde manda yetiştiriciliği de oldukça popüler olan bir hayvansal üretim dalıdır. Kara ve Eroğlu (2018)’na göre Türkiye’de hayvansal üretim sistemleri, entansif ve ekstansif olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Türkiye’de hayvansal üretim 2000’li yılların başından bu yana verilen destek, teşvik ve kredilerle entansifleşme sürecine girmiştir. Geçmişten günümüze bitkisel ve hayvansal üretimde önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Bu gelişim sürecini yansıtan ekstansif ve entansif isimli iki ana üretim yöntemi mevcuttur. Ekstansif (ilkel) tarım, az emek ve giderle geleneksel yöntemlerle yapılır. Türkiye’de yaygın olarak uygulanan ekstansif tarım, büyük oranda iklim koşullarına bağlıdır. Bu sebeple ekilen tarım alanlarının miktarı değişmediği hâlde, yağıştaki değişime göre üretim miktarında yıllara göre büyük dalgalanmalar görülür (Anonim, 2018a). Bu sebeple, çoğunlukla küçük işletmelerin uyguladığı geleneksel yöntem olan ekstansif sistemde verim düşüklüğü genel bir sorundur. Ekstansif sistemde hayvanlar otlaklarda otlatılır, çok az ek yem verilir veya ahırlarda saman gibi düşük kaliteli, kaba yemlerle yetersiz besleme yapılır. Ekstansif hayvancılık işletmeleri, ticari yaklaşımları zayıf olduğundan genellikle kendi ihtiyaçları için üretime devam etmekte, yeterli kazanç elde edememekte ve ekonomik krizlerden çok etkilenmektedirler (Anonim, 2018b). Ekstansif hayvancılık, Türkiye’de yaygın bir şekilde yapılmaktadır. Entansif tarım ise modern üretim yöntemleri ile yapılan tarımdır. Entansif sistemde hayvancılık, en yüksek verim düzeylerini hedefler. Emek yoğun yerine bilgi yoğun, finansal açıdan güçlü ve teknik açıdan bilimsel prensiplerle yönetilen bir üretim biçimidir. Bu sistemde yeni hedefler doğrultusunda yapılan çalışmalarla tarım ve hayvancılık altyapısı iyileştirilmiş, teşkilatlanma tamamlanmış, işletmeler ekonomik üretime geçmiş, pazar odaklı tüm riskleri değerlendirip dikkate alan bir yapıya geçilmiştir. Son dönemlerde özellikle yem Et tavuğu sayısı bölgeler bazında incelendiğinde, 2019 yılında Doğu Marmara ve Ege Bölgesi’nin toplamda yüzde 59.8 paya sahip olduğu görülmektedir. KIRSAL KALKINMA VE TARIMIN GELECEĞI RAPORU - 2021