MÜSİAD KIRSAL KALKINMA VE TARIMIN GELECEĞİ

SAYFA 127 S on yıllarda süt üreten çiftliklerde kârlılığın azalması, verilen destek ve kredilerin daha fazla olması, ürün/ verim dengesindeki avantajları, yönetim kolaylığı ve pazar payının artması gibi nedenler, üretici profilinin küçükbaş hayvancılığa yönelmesine neden olmuştur. Et, süt, yün, kıl ve deri gibi ürünlerle, dondurma ve tekstil sektörü ürünlerine kadar geniş bir çerçeveye hizmet veren koyun ve keçi üretimi alternatif bir hayvancılık sektörüdür. Koyun ve keçilerin yetersiz mera ve elverişsiz iklim koşullarına uyum sağlama gibi avantajları vardır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde meradan en iyi şekilde yararlanabilen ucuz maliyetli ve kaliteli hayvancılık için önemli potansiyele sahip küçükbaş hayvanlar, Türkiye’nin coğrafi yapısına son derece uygundur. Otlakların az olmasından dolayı küçükbaş hayvancılık, daha çok Orta Anadolu’da ve Kuzey Akdeniz bölgelerinde  görülür. Hayvancılıktaki girdi maliyetleri temelde hayvan materyali, yem giderleri, işçilik, kredi faizi, ilaç, veteriner gibi kalemlerden oluşmaktadır. Koyun ve keçinin, tarımsal üretimin verimsiz olduğu alanlara kısa sürede uyum göstermesi büyük bir fırsat olarak yerini almaktadır. Ülkemizin hemen hemen her bir köşesinde küçükbaş hayvancılığı yapılmaktadır. Ancak her coğrafi bölgenin yaygın koyun ırkı farklıdır. Batı Anadolu bölgesinde ve sahil bölgesinde ince kuyruklu yerli koyunlar, Orta Anadolu, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde ise yağlı kuyruklu, yerli koyunlar yaygındır. Otlakların az olmasından dolayı küçükbaş hayvancılık, daha çok Orta Anadolu’da ve Kuzey Akdeniz bölgelerinde  görülür. Teknolojik değişimlere paralel olarak, bu sektörde de geleneksel üretim yerini, yeni nesil hayvancılık uygulamalarına bırakmaktadır. Geleneksel üretimde yerli gen kaynakları ile çalışan yetiştiricilerin, hayvanlarının verim kapasiteleri ekonomik seviyenin altında olduğunda, bu durumu iyileştirmek için kullandıkları yaygın iki yöntem vardır. Birincisi, verim düzeyi yüksek ve yetiştirilecek bölgeye uyum sağlayabilecek küçükbaş hayvan ırklarını ithal ederek, çoğaltıp yaygınlaştırmak; ikincisi ise mevcut ırkların verim seviyesini geliştirmek üzere ıslah programları yürütmektir. Bu anlamda Türkiye’de ırk geliştirme amacıyla önemli çalışmaları yapılmıştır. Ülkemizde küçükbaş hayvan ıslahının Cumhuriyetimizin kuruluşuna kadar uzanan bir geçmişi olmasına rağmen, bugün beklenen düzeyde olmadığı, damızlık temininde hâlen yurt dışına bağımlılık olunmasından da anlaşılmaktadır. Türkiye’deki hayvansal üretimde öne çıkan sorunların başında, girdi temini ve tedarik konusu gelmektedir. Yapılan çalışmalarda girdi maliyetlerinin temelde hayvan materyali, yem giderleri, işçilik, kredi faizi, ilaç, veteriner gibi kalemlerden oluşmaktadır. Bu girdilerde kârlı bir üretim için hayvanların bu girdilere karşılık verdikleri ürünlerin miktarı ve elde edilen gelirler dikkate alınmaktadır. Ülkemizde ve dünyada süt keçiciliği ve et koyunculuğu bu nedenlerden dolayı hızlı bir şekilde büyümeye devam etmektedir. KIRSAL KALKINMA VE TARIMIN GELECEĞI RAPORU - 2021